Verhalen
LIDEWIJ EDELKOORT IN AMERSFOORT
Op dinsdag 17 juni reisden we af naar Amersfoort. Niet vanwege een taxatie of sleuteloverdracht, maar op persoonlijke uitnodiging van een opdrachtgever met een uitzonderlijk huis in het bos en een even fijnzinnige smaak. In Theater De Lieve Vrouw woonden we een lezing bij van Lidewij Edelkoort – internationaal trendforecaster en in Nederland al jaren een culturele stem van betekenis. Wie haar kent, weet: Edelkoort doet geen voorspellingen, maar toont verschuivingen. Geen oppervlakkige trends, maar diepe bewegingen. Ze denkt niet in stijlen, maar in lagen. Haar lezing was een gelaagd verhaal over rituelen, materiaal, ambacht en wat wonen kán zijn als we het opnieuw durven bekijken.
Een stem die vooruit kijkt – en terug naar de essentie
Lidewij Edelkoort, geboren in 1950 en opgeleid aan de kunstacademie in Arnhem, geldt wereldwijd als een van de invloedrijkste trendanalisten. Met haar Parijse bureau Trend Union adviseert ze merken als L’Oréal, Estée Lauder, Gucci en Coca-Cola, maar haar blik is altijd breder dan commercie. Ze ziet trends als culturele bewegingen – gevoed door maatschappelijke verandering, technologische ontwikkeling en menselijke behoeften.
In plaats van de waan van de dag, wijst ze op wat ons raakt: de terugkeer van het ambacht, de zintuiglijke beleving van materialen, het belang van rust en ritme. Edelkoort noemt het geen stijl, maar een houding. Geen design, maar cultuur. In haar Anti-Fashion Manifest uit 2015 stelde ze zelfs dat het hele modesysteem moest worden herzien – niet om het verleden terug te halen, maar om de toekomst vorm te geven met meer betekenis en minder haast.
Wonen in 2027: alles leeft, alles leeft mee
De rode draad in haar lezing? In 2027 wordt het huis zachter, doorleefder en gelaagder. Iedere ruimte mag ‘woonkamer’ zijn. Niet functioneel ingedeeld, maar sfeervol bewoonbaar. Van het balkon tot de badkamer, van het gangetje tot de werkplek. Iedere kamer wordt een plek om te zijn, niet alleen om iets te doen. Materialen doen mee: wol, gras, fluweel, koper, zwart aluminium, keramiek, hout, metaal met reliëf. Textiel dat aanvoelt als baksteen. Metaal dat glimt én gloeit. Ornamenten die niet versieren, maar vertellen.
Milaan als materiaalshow
Edelkoort verwees naar Milaan – het jaarlijkse podium voor nieuwe vormen van denken. Een expositie met tachtig theepotten van ontwerpers uit de hele wereld liet zien hoeveel karakter een object kan dragen. Wastafels kregen een sculpturale waarde. Buiten werd badkamer, binnen werd tuin. Spelen werd ritueel. Een tapijt kreeg een gat als doorkijk. Meubels werden familieleden, met hun eigen vorm, kleur en toon. En ja, ook leer keert terug. Net als industrieel glas, satijn, dagbedden en textielstoelen aan de eettafel. Alles voelt zachter, zinvoller. Functioneel, maar nooit alleen dat.
Wat Redres herkent
Wat ons trof, is hoezeer deze denkrichting aansluit bij onze eigen kijk op wonen. Niet als m², maar als gelaagdheid. Niet als gebruiksruimte, maar als betekenisvolle context.
Redres ziet het huis niet als machine, maar als landschap.
– In Leerdam, waar een watertoren het decor vormt voor een nieuw soort woonhuis, sculpturaal en intiem tegelijk
– In Lekkerkerk, waar een dorpsschool werd omgevormd tot atelierwoning met rust en ritme in iedere ruimte
– In Laren, waar een rijksmonument van Rietveld op ingetogen wijze toont hoe eenvoud en materiaal tot poëzie kunnen worden
Wonen in 2027 vraagt geen trends, maar aandacht. Geen overdaad, maar ritme.
Craft is geen stijl, maar een houding
Ambacht – of craft, zoals Edelkoort het noemt – is daarbij geen nostalgie. Het is een eigentijdse manier van denken. Ambacht is politiek, poëtisch, intiem. Een tapijt met motief. Een wand met stiksels. Een bed van gevlochten gras. Dingen die je aanraakt en die iets terugzeggen. Niet om mee te pronken, maar om mee te leven.
En dat is precies waar Redres voor staat: huizen waarin materiaal, licht, ruimte en historie een dialoog aangaan. Geen styling, maar samenhang.
Iedere kamer een kans – ieder huis een podium
Aan het einde van de lezing liet Edelkoort een serie beelden zien die je eerder zou verwachten in een droom dan in een catalogus. Zwembaden met motief. Spellen als designobject. Tafels die verhalen dragen. Alles in zachte kleuren – paars, indigo, oker, bruin. Alles zorgvuldig gekozen, niets willekeurig. Wonen is geen opsomming van spullen, maar een aaneenschakeling van keuzes. Het is precies daar dat wij onze rol zien: het begeleiden van mensen bij het vinden van huizen die méér zijn dan een plattegrond. Huizen die karakter hebben.
Wat Edelkoort voorspelt, realiseren wij al jaren. In Leerdam, in Lekkerkerk, in Laren.
